„Да имав пари, ќе им купев на мама и тато телевизор во боја“: Скромноста на покојната Ена Беговиќ ќе се памети засекогаш

Една од најубавите актерки на Југославија, Ена Беговиќ, пред 22 години го загуби животот на трагичен начин, а остана да се раскажува за нејзината убавина, талент и интервјуа

Ена Беговиќ засекогаш ќе остане запаметена по нејзината нереална убавина, харизма, љубопитност, наивност, но и по тажната судбина која стави крај на еден млад живот.

Југословенската актерка загина во сообраќајна несреќа, поради невнимание кое се случило за неколку секунди. Имено, Ена со Јосип Радељак, неговиот син Лео, нејзината мајка Тереза ​​и нејзината новородена ќерка Лана отишле на гости кај пријатели со џип. Лео во еден момент решил да му го предаде воланот на својот татко бидејќи се фатил за едно камче кој му го скршило светлото за магла. Застанале на рид и Лео и Јосип излегле од возилото и за тоа време џипот почнал да се лизга наназад за да заврши во провалија.

Тереза ​​се здобила со повеќе повреди, малата Лана била во болница, додека Ена не можела да се спаси и починала.

Нејзиното интервју од 1982-ра година, кога била студентка во четврта година на Академијата за театарска и филмска уметност во Загреб, било снимено и во целост било објавено од „Југопапир“.

- Се сеќавам, првпат ја „видов“ мајка ми кога имав девет месеци. Никој не ми верува, но се сеќавам на таа нејзина слика: наведната над мојата количка, кратка коса, црвена коса - покривот на мојата количка и нејзината глава, тоа е сликата што ја носам со мене сите овие години. Се сеќавам на тоа. Можеби е неверојатно, но знам дека токму тоа го видов - се наведнува на мојата количка и ми се насмевнува - започнала актерката.

Интересно е што Ена за себе велела дека воопшто не е убава.

- Не сум убава. Имам чудно лице, поточно - имам интересно лице. Интересно со сè заедно, со одредени неправилности, но употребливо во секој случај. Често ме прашуваат колку од мене има во ликовите што ги играм. Ме има мене, целосно ме има. Она што останува е вашето тело, раце, нозе, глава.

ENA BEGOVIĆ
Glumica
8.7.1960 - 15.8.2000. pic.twitter.com/ueiSNGlOKq

— Mirsad D. Abazović (@MirsadAbazovic) July 8, 2022

Таа откри како глумата ѝ помогнала во животот, но и како се носи со разни проекти и снимање на бројни сцени.

- Мислам дека сум добра, искрена личност. Не сум злобна, корумпирана, не уживам во туѓите неуспеси. Не ми оди најдобро на овој свет и не успевам да ги следам сите „линии“ што ги налага оваа работа. Инаку, глумата ми помогна многу во животот. Бев интровертна (и сè уште сум), некомуникативна, несигурна... Академијата ми помогна да сфатам дека вредам нешто, дека можам да направам нешто, дека сум важна како личност. Јас сум по природа незадоволна, постојано незадоволна. Мојот сон е еден ден да направам улога за која и добрите и лошите ќе признаат дека е добра. Мојата најголема желба е да станам добра актерка, а за тоа треба многу работа или многу среќа.

Ена беше скромна девојка која израсна во просечно семејство, не ѝ беше непозната работата за да има џепарлак, а неизмерно ги почитуваше родителите бидејќи беше свесна колку се мачат и се жртвуваат за неа и нејзината сестра.

- Моите родители се сиромашни, двајцата имаат многу мали примања и не ни беше лесно. Со сестра ми студираме, трошоците се големи, принудени се да изнајмат куќа, па во текот на летото четворицата спиеме во иста соба и готвиме за гостите. Мама работи десет часа на киоск, не знам како може да издржи. Што би направила ако заработам многу пари? Па, јас би сакала да имам свој стан, бидејќи се борам како потстанар веќе осум години (од мојата четиринаесетта). Би купил поткровје - тоа е мојот сон, а мама и тато немаат телевизор во боја, иако моментално немаат ниту црно-бел, стариот им пукна.

Ена истакна дека сака многу да чита, но и да се дружи со другарките од час, но не гледа телевизија и не седи во кафулиња.

- На крајот на краиштата, јас сум убаво човечко суштество со кое е добро да се дружиш... Велат, пријатно е да се биде со мене - заклучила тогаш актерката.