„Имав 10 години бев силуван од отец Тадеј“: Страшна вистина за „Светиот остров“ и ужасот кои го преживеале деца кои биле однесени за мрачни цели

Лоциран на три милји од брегот на Јужен Велс, пенливиот остров Калди на многу начини е дестинација што многумина би сакале да ја посетат на одмор. Зеленило, карпи и бели песочни плажи се вистинска атракција и како што пишува „Дејли мејл“, оваа област секоја година пречекува илјадници деца на своите брегови.

Сепак, многумина не знаат дека естетиката на островот крие страшна тајна: мрачна историја на сексуална злоупотреба на деца која опфаќа повеќе од 50 години и поврзана со тајна заедница на католички монаси кои го населуваат островот.

Наводните жртви на злоупотребата се здружија за да ја започнат кампањата за преживеаните на островот Калди и со години се борат за јавна истрага. Оваа недела, островот објави дека поранешниот помошник на полицијата и комесар за криминал за Јужен Велс, Иан Пиклс ОБЕ, ќе води „темелен преглед“ на тврдењата за злоупотреба на деца.

MailOnline разговараше со неколку жртви на злоставување на островот кои за прв пат отворено зборуваа за најголемата траума во нивните животи.

„Тоа беше безбедно засолниште за нив да злоставуваат и силуваат деца“.

Кевин О'Конел имал само шест години кога првпат престојувал на островот Калди на семеен одмор со своите родители, браќата и сестрите. Тоа било бесплатен празник организиран од Католичката црква во руралниот дел на Кармартеншир каде што пораснал.

Кога имал девет години, бил избран за олтарско момче и се вратил на островот една недела како дел од неговиот тренинг. Овој пат сам.

„Кога првпат го видов Калди од бродот, изгледаше како рај, долга плажа полна со деца кои си играат и се забавуваат. Ми пријде еден монах и ми кажа дека е пријател на моите родители, а јас го препознав како отец Тадеј Котик. Почна да ме одвојува од мојата група деца и да поминува време седејќи во песочните дини, јадејќи чоколадо. Ме галеше по косата и ми ја бакнуваше главата“

Младиот Кевин се вратил на островот на одмор следната година и овој пат тврдел дека бил сексуално злоставуван од отец Тадеј и други монаси.

Тој рече дека бил одведен во камен на олтарот во урнатините на претходната опатија каде што бил малтретиран.

О'Конел рече: „Немав каде да бегам и да се сокријам, се чувствував заробено и често мислев дека ќе се обидам да скокнам во морето и да пливам додека не се удавам“. Сестра ми трчаше до мене на плажа и се гушкавме – и неа ја силувал отец Тадеј. Тогаш дознав зошто ова е всушност таканаречен свет остров. Бев сведок на злоупотреба на деца, влечени во темни влажни пештери за да бидат силувани, не само од монасите и свештениците, туку и од мажите кои доаѓаа на островот. Тоа беше безбедно засолниште за нив да малтретираат и силуваат деца. Кога го напуштивме Калди, никогаш не сакав да се вратам таму. Мразев сè на тоа место“.

Дома во неговата парохиска црква, младиот Кевин му „признал“ на својот свештеник што се случило со него и со неговата сестра. Му рекле, вели, ако некогаш зборува за монасите, Бог ќе му сврти грб и ѓаволот ќе го земе.

Свештеникот му рекол на преплашениот ученик дека ноќе низ сандачето ќе помине отсечена рака и ќе го задави во кревет.

До денес, г-дин О'Конел никогаш не живеел во куќа со поштенско сандаче на влезната врата.

Наспроти неговата желба, Кевин бил испратен на островот на трета посета, овој пат со својот помлад брат кого го чувал во страв дека отец Тадеј ќе почне да го злоставува.

За време на тој престој, младиот Кевин бил пронајден во опатија со повреда на главата и бил однесен во болница на копното.

„Сè уште ја имам лузната, но до ден денес не знам како ја добив таа повреда на главата“. Ми кажаа само дека чуварот ме нашол на земја додека над мене  наведнат бил отец Тадеј. На моите родители им рекоа дека сум трчал, и така сум паднал и сум ја удрил главата - верувам дека тоа беше нешто многу позлобно“.

О'Конел вели дека тој и неговите браќа и сестри биле разочарани од социјалните служби за кои се грижеле за време на нивните патувања на островот.

Тој станал самотник и признал се што му се случило на неговата играчка во собата, која подоцна ја закопал „на тајно место“.

О'Конел ја запознал својата сопруга Керол во 1983 година, но дури години подоцна и кажал за злоставувањето што го претрпел од рацете на отец Тадеј и други монаси.

Потоа, во 2018 година, по долгогодишно страдање, тој ја започна кампањата за преживеаните на островот Калди и собра 5.000 потписи на петиција со која се повикува на јавна истрага.

Во 2022 година, г-дин О'Конел се врати на островот за прв пат по 44 години. Тој постави транспарент на кејот на кој пишуваше: „За да ги заштитиме децата на иднината, прво мора да ја откриеме вистината за мрачното минато на островот Калди. На жртвите им требаат одговори“.

„Педесет лица рекоа дека биле сексуално нападнати на Калди. Никогаш не ја добија правдата што ја заслужија. Ќе продолжам да се борам за нив, за себе и за сестра ми. Островот Калди никогаш не бил безбедно место за деца, ниту тогаш, ниту сега“.

Фото: Принтскрин
Извор: Zena.blic.rs