„Ме тепаше со влажна крпа, за да не се познаваат модринки“: Болна исповед на жртва на семејно насилство
Амра Беха реши да ја сподели својата приказна за насилството кое го доживеала во семејството. Таа во интервју за N1 раскажа тешки детали за моментите кои ги поминала со партнерот.
„Решив да проговорам затоа што ми е доста од се што ни се случува нам жените како жртви на насилство. Луѓето одат на мирни протести, се фотографираат со донации за безбедни куќи, а никој нема конкретна помош“, рече Амра и продолжи:
„Полицијата како да прави нешто во последните месец-два. Кога ќе дојдам да пријавам насилство, тој не знае што е насилство. Не мора да имам модринки на лицето и морам да бидам тепанa за да преживеам насилство. Постојано доживувам насилство од партнерот и кога ќе одам да пријавам во полиција, морам да му објаснам, тој не го разбира тоа“.
Таа додава дека уште од почетокот имало психичко насилство за време на бременоста.
„За време на самата бременост имаше психичко насилство, многу брзо во нашата врска почна да ме одвојува од луѓето што ми се драги. Никој од моите пријатели не е добар, секој близок маж ми е „љубовник“. Почна да ме малтретира физички, доживеав да бидам врзана со црна лента, ми ги врзаа рацете и нозете и ми беше покриена устата за да не можам да врескам и бев зад вратата и не можев да му пријдам на моето дете да го нахранам. „Мојот Кан тогаш беше бебе“, рече таа.
„На повеќето мои познаници им беше чудна оваа врска и однос со него. Ги знаев сите лаги за него; од колку години има, до тоа што оди кај мајка му да и ги смени пелените и да и донесе храна, но веројатно тоа време го поминал и со друга жена“.
Како што истакна таа, малтретирањето започнува од „едноставните работи“.
„Тоа оди од „зошто ја купи таа крема“ до „не ти треба ова, не ти треба она“. Не ми пречеше во тој момент, кога се оддалечив од сето тоа, видов дека сум во голема неволја. Многу е тешко да им се објасни на луѓето. Една од моите пријателки што ме познава виде како „пропаѓам“, слабеам“.
„Таа ми помогна да отидам и да го пријавам. Низ тоа физичко насилство поминав од раѓањето на моето дете до 2016 година“.
„Сите мои лични стравови, борбата за мене и моето дете, тој страв „каде ќе одиш“ и моите родители не знаеја низ што поминувам. Не им кажав некои работи на моите родители. Јас тоа го скрив од татко ми, кој беше болен, не е лесно да се оди и да се каже: Ау, тато, заглавена сум“.
Кај пријателка поминала три ноќи.
„Почувствував дополнителен страв особено затоа што ја вовлеков мојата пријателка во тој проблем. Спиев кај неа три ноќи. Го зедов детето и бевме во нејзиниот стан. Се плашев дека ако дознае каде сум, ќе биде проблем. Не му е важно каде сум, ќе дојде и ќе направи проблем. Тој оди во полиција, почнувва да плаче и тие му поверуваат“.
„Ме претепа со влажна крпа, ова се некои од неговите воени методи. За да нема модринки. Поднесов кривична пријава, која ја повлеков бидејќи му се вратив од Сигурната куќа“.
Што се случува кај жената па се враќа?
„Кај жената сѐ се случува, страв за себе, страв за детето. Едноставно не си силен. Јас на 20 години и јас денес сме две различни жени. По првата кривична пријава, помина долго време, минатата година поднесов втора кривична пријава. Доста ми беше од сѐ, дојдов и реков дека ќе дојдам со адвокат затоа што повторно рекоа дека на мене не виделе траги на насилство“, изјави Амра.
„Тој е класичен манипулатор, но тоа што го замисли не му се оствари. Излегов посилна од се, научив многу за психологијата“.