Секој час седење кај тинејџерите: Развој на сериозна болест
Истражувачите ги набудувале нивоата на активност на 4.200 тинејџери на возраст меѓу 12 и 16 години со помош на акцелерометри, уреди за пратење на телесната активност. Потоа, тие биле испрашувани за нивното ментално здравје, подоцна, во адолесценцијата.
Тинејџерите кои седат со часови во текот на денот имаат зголемена шанса за развој на депресија во адолесценцијата, предупредува студијата.
На секои 60 минути кои дете ги поминува во текот на денот без физичка активност, можноста за развој на депресивни симптоми на 18 години е за 10 проценти поголема.
Кај деца кои во текот на денот минувале повеќе часови без физичка активност, веројатноста за појава на депресија на возраст од 18 години, 28,2 проценти.
Се покажа дека лесната активност ги ублажува овие ефекти, што е повеќе причина да се поттикнат децата да прават различни работи.
Авторот на студијата Арон Кандола, доктор на колеџот од Универзитетот во Лондон (UCL), рече дека нивните откритија покажуваат дека младите луѓе кои се неактивни со денови во текот на нивните тинејџерски години, се изложени на поголем ризик од депресија за време на адолесценцијата.
„Откривме дека не само поинтензивните форми на активност се добри за нашето ментално здравје, туку секое ниво на физичка активност ќе биде од корист и ќе го намали времето што го поминуваме во седење“, рече д-р Кандола.
„Ние треба да ги охрабриме луѓето од сите возрасти да се движат повеќе и да седат помалку, затоа што ова е добро за нашето физичко и ментално здравје“, рече лекарот.
Истражувачкиот тим ги објави своите наоди реномираниот весник “The Lancet Psychiatry”
Децата се вклучени во истражувањето уште од раѓање, како дел од студијата „Децатаљ во 90- те', на Универзитетот во Бристол.
Акцелеромите беа користени за да ги следат нивните движења 10 часа најмалку три дена, на возраст од 12, 14 и 16 години.
Овие уреди беа во можност да забележат дали детето се занимавало со лесна активност, како што се одење, играње, свирење на инструмент, умерена физичка активност како што е трчање или возење велосипед, но и дали седело.
Употребата на акцелерометри обезбеди посигурни податоци од претходните студии кои само се потпираа на пријавени активности од страна на учесниците.
Депресијата се проценуваше преку прашалник наместо со клиничка дијагноза. Учесниците одговорија на прашања поврзани со симптоми како што се лошо расположение, губење на задоволство и лоша концентрација.
Кај тинејџерите на возраст меѓу 12 и 16 години, целокупната физичка активност се намали на ниво на целата група и се зголеми периодот на неактивност.
„Загрижувачки е што младите луѓе поминуваат неактивно за време на растот и развојот, но исто така е изненадувачки што имало недостиг на квалитетно истражување за тоа како може да влијае на менталното здравје. Бројот на млади со депресија се зголемува и нашата студија покажува дека овие два тренда, неактивност и депресија, можат да бидат поврзани “, рече д-р Кандола.
„Лесната активност може да биде особено корисна бидејќи не бара многу напор и лесно се вклопува во секојдневните рутини на повеќето млади луѓе. Училиштата може да воведат лесна активност во текот на денот, како што се активни часови. Мали промени во нашето опкружување би можеле да им бидат од полза на сите “, рече високиот автор на студијата, д-р Josephозеф Хејс од UCL.