Душан има 8 години и испешачил 13 километри за да им помогне на децата болни од рак: Собра неверојатна сума на пари

Ова е приказна за момчето по име Душан Радоичиќ. Живее во Панчево, тренира кошарка, а неговата велемоќ е хуманоста. Секој од нас има посебен подарок што не прави исклучителни и уникатни. Супермоќите се посебни и многу лични дарови што ги има секој човек, а не се предмет што се учи на училиште.

Меѓучовечките односи кои ги споделуваат нашите супермоќи не збогатуваат сите. Така ќе ве збогати и разговорот со малиот Душан. Имено, Душан пешачел дури 13 километри и собрал неверојатни 97.000 динари за онколошкиот оддел.

Како што вели неговиот татко, најважно во образованието е како се однесуваш, бидејќи децата ги имитираат своите родители. Така и тој, Славко Радојчиќ, стана познат по своите аџилак и хуманитарни акции што ги организира преку неговото здружение „Огњиште“. Поточно, овој човек им помага на луѓето на кои тоа им е најпотребно. Во овие експедиции му се придружил и неговиот син.

Душан хуманоста ја покажувал уште од мали нозе

Неговиот татко раскажува дека сè започнало кога малото момче имало само 6 години шетајќи низ станот преправајќи се дека оди на аџилак. За него тоа не беше само обична игра, бидејќи секој ден го гледаше својот татко, а уште како мал разбрал колку значи да му пружиш на некој мала помош, кој во тој момент нема ништо.

- Ќе го ставаше ранецот на грб, ќе наполнеше што мисли дека е потребно, ќе ми побараше ламби, прибори за прва помош и слично и ќе се шеташе низ така опремениот стан како да оди да му помогне на некое дете. Кога имаше околу 4-5 години, почна да ги одвојува играчките со кои не играше и ми ги даваше да им ги однесам на децата што ги посетувавме и им помагавме, свесен дека не му требаат и дека нив ќе им значат - објаснува Славко за почетокот на патувањето на неговиот син.

Двајцата се договориле да му направат мал аџилак и така еден ден пешачеле околу 12-13 километри каде само тој ден собрале 97.000 динари за детската онкологија. Парите ги собрал Душан како од шала поставил неколку фотографии, а луѓето го наградиле неговиот труд.

- Потоа сам пешачел 5 дена до Сокобања (над планината Ртањ, околу 250 км и искачување до 1600 мнв) за истата институција. Собрани се 830.000 динари, од кои Душан собра 97.000. Беше супер, па веќе ме прашува кога ќе одиме пак. Мал е, а тие 15 километри можеби некому му изгледаат смешно, но не е тоа поентата. Не е важна километражата, туку желбата, волјата и чувството дека некому треба да му се помогне. Горд сум на тоа, а не на километрите – додава таткото на Душан.

Дуки, како и сите деца, има соништа. Сонува да се сретне со кошаркарот Алекса Аврамовиќ. Како што знаеме дека спортот и културата секогаш одат заедно, тој е и ученик во музичко училиште.

- Му овозможуваме се што сака да прави, но не го тераме како што прават некои родители. Ги принудуваат децата да прават секакви работи за да лечат некои од нивните комплекси, но ние навистина не го правиме тоа. Тој сака се сам и засега добро му оди. Уште е мал, па ќе го видиме резултатот, а и да нема резултат, не е страшно, важно е да го работи тоа што го сака - вели гордиот татко.

Не можевме да го направиме сето ова без супер мајка. Така, Душан и неговиот татко не би биле одлични момци без нивната сопруга и мајка, Сека Радојчиќ, која е нивен најголем поддржувач.

- Неблагодарно е што го фалиме нашето дете. Не дека е наше, ама навистина е така. Дуки има само 8 и пол години и многу е разумен и паметен. Само една добра работа, која во денешно време не ни знам дали е соодветна, ама баш така е. Никогаш нема да го слушнете како пцуе на игралиште, на училиште... Среќно дели играчки и грицки со другарите – раскажала мајката на Душан.

Родителите се уште се свесни дека никој не знае што носи утре, ниту каков ќе биде Дуки во иднина, сепак се трудат со своето однесување и воспитување да го водат на вистинскиот пат, а изгледа дека малиот веќе добро знае како изгледа таа патека.

Фото: Фејсбук
Извор: zena.blic.rs