Ми се лизгаше од раце, а не можев да ја спасам: Карлеуша со солзи зборуваше зборуваше за Дивна

Пејачката Јелена Карлеуша пред неколку недели ја отвори душата кога во емисијата „Шок - ток“ зборуваше за сите несреќи што и се случија во минатото и во 2019 година.  Денес на денот на роденденот на нејзината мајка ве посетуваме на оваа исповед на познатата пејачка.

Болна, или, како што самата вели, жива рана, секако е смртта на нејзината мајка Дивна, која ја изгуби битката со ракот во 2019 година.

Јелена зборуваше за најтешката борба на нејзината мајка со кнедла во грлото, а откри и дека морала да носи перика една година затоа што косата и паднала од стрес.

„Како лавица, таа се бореше со не-микроцелуларен карцином на белите дробови и јас, заедно со неа, потоа Даниела и целото наше семејство. Беше многу тешко, но таа е силна жена која роди и направи уште една силна жена. Целата своја енергија, сила, љубов, моќ, непобедливос ја црпев од нејзината љубов. Беше страшно, тогаш доживеав голем стрес... Тоа е жива рана, која сè уште е жива.“

„Ракот е чума што одзема животи во нашата земја и тоа во огромен број ... Буквално е епидемија и ние сме немоќни. Нема пострашна работа, кога некој како мене, кој научил да се бори, да победува и да се бори во секоја ситуација, не може да спаси некој што го сака најмногу на светот. Таа се лизна од моите раце и не можев да ја спасам.“

Кога и е најтешко, како што вели, Јелена ги слуша само зборовите на Дивна кои и оѕвонуваат во главата.

„На пример, кога ќе побеснев таа ми велеше: Сине, трпение - спасение. Секој од нив ќе се забавува со својот труд. Таа ми зборуваше многу паметни зборови. Тоа е жена која остави прекрасен белег. Никој нема ништо друго, освен најубави зборови за мајка ми. Трагата што ќе ја оставиме е всушност единственото нешто што се брои и вреди. Таа ме научи дека само добрите луѓе оставаат трага зад себе. Она што го имавме јас и мајка ми се нарекува апсолутна љубов. На неа и должам сè што сум денес и сè што ќе бидам утре“ - рече Јелена во емисијата во „ТВ Прва“.