Ова девојче не ја видело мајка си една година: Марјан со грутка во грлото, сподели трогателна приказна за осумгодишно девојче од Катманду

Тшерингдолкар живее во Катманду со својот татко, брат и сестра...

Улогата на мајката во животот на детето е најбитна. Секое дете има потреба од постојано внимание, грижа и љубов која само мајките можат да ја пружат. За жал, не сите деца имаат среќа да го поминат секој момент со своите мајки. Семејствата на некои деца изгледаат поинаку од она што многумина од нас го сметаат за нормално.

Такво е семејството на осумгодишната Тшерингдолкар од Катманду, која мајка си ја нема видено ниту една година. Планинарот Марјан Шантиќ од Котор раскажа за Najzena.rs за неа и нејзиниот живот.

На крајот на октомври годинава господинот Шантиќ заедно со неговиот колега Марко Јанковиќ се упатиле кон Непал каде целта им беше да се искачат на врвот Ајленд Пик на Хималаите висок 6150 метри.

-Од Тирана тргнавме со авион за Катманду, каде не пречека екипа од Хрватска на чело со Стипе Божиќ, познат планинар кој двапати бил на Монт Еверест. Тој ќе не придружуваше на искачувањето со сета потребна логистика. Петмина од планинарите ќе се обидеме да се искачиме. Полни сме со ентузијазам и желба да чекориме. Ние сме здрави што е најважно. Се трудиме да го олесниме патувањето со ранци и навистина ни треба сè. Полесно е да се движите кога ранецот е полесен, додаде Марјан еднаш од Катманду, каде заедно со Марко имал можност да го посети најголемиот будистички храм во Непал.

Марјан верно ги известуваше на своите следбеници и сограѓани објавувајќи слики и видеа од неговите патувања на Фејсбук, а една збирка фотографии посебно го привлече вниманието. На неа беше малото девојче кое ја инспирираше оваа приказна.

Фотографиите на прв поглед изгледаат сосема обични. На нив се  луѓе кои се дел од планинарскиот тим на Марјан, меѓу кои и неколку деца. Децата се слатки и мали и се чини дека не им недостига љубов или внимание. Меѓутоа, кога ќе погледнеме малку поблиску, т.е. кога го читаме описот на Марјан, во кој тој наведува дека едно од децата, осумгодишниот Тшерингдолкар, има животна приказна што предизвикува грутка во грлото, овие фотографии ги доживуваме малку поинаку.

Од описот дознаваме дека Тшерингдолкар не ја видела својата мајкадолго време бидејќи студира во Катманду и дека заедно со нејзиниот татко, кој ја носи преку мостови и опасни патеки, оди на долго патување за конечно да се сретне неа.

Заинтересирани за повеќе детали од оваа трогателна и тешка приказна, го замоливме г-дин Шантиќ да ни каже од прва рака сè за девојчето, средбата со нејзината мајка и нејзиниот живот.

Марјан ја започна приказната за девојчето велејќи дека таа е прилично срамежлива, но дека се дружела со клиентите планинари на нејзиниот татко. Таа разговараше со нив за нејзините другари, училиште и наставници. Таа истакна дека сака да оди на училиште и дека омилен предмет и е англискиот јазик. Кога ќе порасне, би сакала да стане учителка.

Тшерингдолкар живее во Катманду со својот татко. Според нашиот соговорник, тие живеат многу добро за условите овде бидејќи таткото е сопственик на туристичка агенција и водич во Катманду. Мајката се занимава со домаќинство и земјоделски работи и се грижи за другите две деца.

Кога била на одмор, татко ѝ ја донел на мостот Хилари, а таму мајка и ја земала и ја однела во Кундесела, каде Хилари Едмунд изградила болница и манастир. Девојчето рече дека многу ја сака нејзината мајка. Вели дека мајката е вредна, вистинска домаќинка и дека е нежна со нив. Таа обично ги гушка навечер.

 Тшерингдолкар вели дека не се чувствува осамено, бидејќи нејзиниот татко е блиску до училиштето каде што учи и се грижи за неа, а има многу пријатели, но сепак,се верува дека дека улогата на мајка не може целосно да ја замени.

Девојчето било одвоено од мајка си дури една година, но сега дојде моментот таа повторно да се разбуди во нејзината прегратка. Марјан го опиша тој момент како многу емотивен. „Кога ја виде мајка ѝ, очите и беа насолзени. Имаше сто прашања“, вели Марјан.

Извор:najzena.alo.rs
Фото:privatnaarhiva/MarjanŠantić