Не ги заборавам сираците, бидејќи и јас бев: Како Тозовац му помогна на осумчлено семејство во Беране

„Добро вечер. Овде е Тозовац. Предраг Живковиќ Тозовац. Од редакцијата „Новости“ ми го дадоа вашиот број...“ - вака пред 20 - тина години му се обрати на потписникот на овие предови, објаснувајќи дека во весникот на „Новости“, прочитај вест за осумчленовото семејство бегалци од Косово и Метохија, кои морале да го напуштат своето огниште во Пеќ пред неколку години и животот да го продолжат во сиромашен дом во една од бараките за колективно сместување во Беране.

„Ме заболе кога прочитав дека децата сонуваат леб и благо. Бев сираче. Добро знам што значи тоа. Не ги заборавам сирачињата“ - зборуваше Тозовац, силно радувајќи се дека сопственикот „Обуче Миња“ донирал зимска облека за целото семејство.

Таа ладна зимска ноќ, Тозовац зборуваше дека на семејството ќе му испрати пари, за некое време да не се грижат за храна. Го молел новинарот на „Новости“ за тоа, освен тие двајца и човекот кој ќе ги донесе парите, да не дознае никој.

„Не треба да се фалиш. Сите можеме да помогнеме на тие мали и големи луѓе. Понекогаш е доволен убав збор. Сега на никој не му е лесно, но сѐ се може кога се сака“ - зборуваше Тозовац, распрашувајќи се во тој момент колку протерани луѓе од Косово се во Беране и на колку им треба помош.

Приказната трае. Новинарот се сетил на неговата почината мајка и му кажал на Тозовац дека таа многу ги сакала неговите песни.

„Ве молам, запалете ѝ свеќа во мое име“ - му кажал пејачот, како да го знае „сто години“.

„И поздравете ги сите Беранци. Многу ги сакам!“

Една вечер подоцна, на вратата од домот во кој владееле беда и мечта, се појавил човек кој од Белград го донел пликото од Тозовац и внел радост и топлина во ладната соба, на чија средила најчесто се седело на празна маса и сеќавања на Косово и Метохија.

Извор: novosti.rs